weer thuis

Hallo iedereen,

Het is zover de laatste dagen tikken veel te snel weg. De allerlaatste dag was het prachtig weer om alsnog een dag op het prachtige strand te kunnen vertoeven. Michael was druk met zijn computerstudie, Assie heeft vandaag 2 sollicitatie-gesprekken en is vroeg vertrokken Alon is naar het werk en probeert weer mensen een veel te dure vakantie te verkopen. Dus de fiets gepakt en nog een keer terug naar de kleine overvolle cd winkel om mijn laatste geld te spanderen aan muziek en dan lekker met de fiets in de zon naar het strand. Het weer is echt fantastische en wordt deze week alleen nog maar beter (helaas). Het is lekker rustig op het grote strand en al snel komt de eerste man David voor een praatje en belt zijn vriend Ronny die dan ook naar het strand komt. Ronny woont al jaren in Amsterdam en spreekt giga goed Nederlands, dat is dus wel even vreemd om na 2 weken intensief Engels of iets Hebreeuws weer Nederlands te kunnen spreken. A;s de heren na 2 uur kwebbelen vertrekken staat de volgende al op om een praatje te maken. Sharon heeft 2 surfshops op Bali en dat is natuurlijk een leuk item om het eens diepgaand over te hebben hij heeft 5 jaar rondgereisd dus voldoende stof om de hele middag te praten en zo krijg ik mijn spannnede boek nog niet uit. s' Avonds zijn we met z'n tweeen nog gauw ergens gaan eten want alles gaat dicht in verband met de holocaust herdenking. De laatste dag op de fiets in Tel Aviv verdwaal ik en de wijk waar de flat staat en heb er nog eens 1,5 uur extra over gedaan om thuis te komen. Verbazend hoe vaak ik van oost naar west wordt gestuurd en dat mensen hun eigen stad niet kennen. Als ik dan eindelijk om de rondweg kom weet ik weer waar ik ben en is het voor mij nog maar een klein eindje. Rond 21.00 uur ben ik dan eindelijk terug. de jongens hadden nog eens extra lekker voor mij gekookt wat het precies was weet ik niet maar het smaakte prima. Gelukkig eten we weer lekker brood want tijdens Pasen = Pesach wordt de uittocht van het joodse volk uit Egypte herdacht. Omdat zij veertig jaar moestten doorbregen in de woestijn was er geen tijd om brood te laten rijzen. Dus zie je tijdens Pesach in de supermarkten hele schappen afgeplakt met kranten papier wat er voor mij eerst heel raar uitzag maar de reden is dat je geen producten kunt kopen waar gist in is verwerkt dus geen koekjes, brood enz en dan eet je matzes dat is voor mij niet zo vreemd want dat kun je ook in Nederland kopen. Het brood zonder gist is niet te eten gadver. Maar de periode van de matzes is gelukkig weer voorbij en het was supergezellig op de films na natuurlijk op TV wat dat betreft het net zo als thuis alles gaat over de 2e wereld oorlog. De volgende ochtend om 07.00 uur met de rugzak op de rug achter op de scooter naar het vliegveld. We waren ruim op tijd aanwezig en dat mocht ook wel want de controle is er echt tot in de puntjes superstreng. Eerst wordt ik van alle kanten bevraagd wat ik heb gedaan, waar ik ben geweest waarom en met wie. Daarna mag je alle spullen in de rontgens apparaat aanbieden. Overal worden stikkers opgeplakt en wordt het nodige verwerkt in de computer daarna kan ik naar de volgende balie om eea uit te pakken wat alsnog bekeken wordt en zelfs de flessen shampoo woren gecontroleerd. Daarna is het dan eindelijk inchecken en vlieg ik in 2 uur naar Roemenie. Gelukkig is het vliegtuig niet vol en kan ik lekker languit liggen slapen. In Roemenie nog wel geprobeert een vliegtuig eerder naar A'dam te regelen, volgens de KLM crew kon het makkelijk maar daaar dacht de dame achter de balie anders over met een heel vaag antwoord mocht ik het aan het einde van het inchecken nogmaals vragen maar met het antwoord in het Roemeens waar ik geen soep van kan koken kon ik dus niets. Gelukkig heb ik mijn uiterst spannende boek nog en heb ik een groot aantal uren lezend doorgebracht. Ook alle transit gasten werden in Roemenie weer van top tot teen gecontroleerd zelfs het paspoort 5x nou ja... ik wil toch absoluut niet illegaal in Roemenie gaan zitten hoor!! Op Schiphol kwam ik mijn vroegere buurman tegen en kon ik een lift tot aan Arnhem krijgen en het was dan ook reuze gezellig om weer eens met hem te praten. Ja en nu ben ik alweer thuis. Alles is hard gegroeid in 2 weken wat is Nederland mooi groen herlijk. Voor mijn gevoel ben ik wel 2 maanden weggeweest en is min accu weer goed bijgeladen en nu maar hopen dat ik dit gevoel een tijd lang vol kan houden om de laatste loodjes van de opleiding positef af te ronden want erg veel zin in de studie heb ik niet meer dus toch nog maar even stug doorbijten. Iedereen die gereageerd heeft bednakt!!! Altijd leuk om de reacties te lezen. En nu weer sparen voor de volgende trip!! Groeten Janet