Lombok
Door: Janet 01-01-2013
Blijf op de hoogte en volg Janet
01 Januari 2013 | Indonesië, Gili Trawangan
Haqllo allemaal.
Een heel gelukkig 2013 vanuit een regenachtig Lombok en eigenlijk komt de regen hier af en toe met bakken uit de lucht, ipv regenachtig. Op 28-12 ben ik met moeite vertrokken uit Ubud. Ik had een packkage geboekt naar Gili Trawagan en natuurlijk moest het weer anders verlopen dan gepland. Om 07.00 uur zou ik door een busje langs de weg opgepikt worden om de slow boat naar Gili te kunnen pakken. Dus vroeg uit de veren en om 06.00 uur had ik mijn rugzak op mijn rug en moest ik een behoorlijk stuk lopen wat uiteraard de nodige zweetdruppels alweer opleverde. Ik stond ruim op tijd op de 'tippelzone', en om 08.00 uur stond ik er nog en ik moest al heel nodig naar de WC maar durfde niet weg te gaan want dan zul je net zien dat het busje er langs komt. Volgens iedereen zou de chauffeur echt wel komen maar langzaam begon ik het niet zo te geloven. Om 08.30 uur ben ik maar eens richting het boekingsbureau gelopen en kwam ik met een mannetje in gesprek. Hij bood aan dat ik bij hem achter op de scooter naar het boekingsbureau zou gaan en ik kon mijn rugzak wel bij hem achter in zijn auto gooien, om later op te pikken. Dit dus gedaan en bij het boekingskantoor werd al direct de boss erbij gehaald die ook gelijk met een lulkoekverhaal kwam en met een heel verkeerde naam van een hotel waar ik dus mooi niet zat. Met wat moeite trok hij zijn portemonnee en betaalde mij het bedrag terug. Het mannetje met de scoooter vertelde mij later dat er gewoon niet voldoende boekingen waren geweest en dat ze dan niet komen opdagen en de meeste toeristen het er dan maar gewoon bij laten zitten en op die manier kunnen ze makkelijk geld verdienen. Geweldig die Indo's hoe ze de zaken weer aanpakken. De scooter man zag natuurlijk ook weer een klantje in mij en zo werd er weer onderhandeld over de prijs om mij weg te brengen naar Padang Bai. In deze stad gaat de ferry naar oa. de Gili eilanden. Het was weer een moeizame onderhandeling want je moet nogal stug volhouden maar we kwamen er uiteindelijk wel uit. Het was wel een luxe om met een auto zo'n eind te reizen, en het zag er nog even naar uit dat ik de slowboat nog zou kunnen halen. Dit zou mij aanzienlijk schelen in de prijs. Maar eerst moest ik nog een ATM (pin automaat ) zoeken met Maestro want die is niet overal te vinden. Maar ook dat lukte en ik was weer voor een half uur miljonair. Honderd twintig miljoen staat voor ong. 100 euro en dat geld donderd er hier wel door, moet ik zeggen en waar dan ook alle backpackers over klagen. Bij de parkeerplaats van de ferry wordt je bijna aangerand door alle kaart veropers van verschillende kantoortjes en ook hier is het weer een behoorlijke koe handel. Mijn mannetje wist weer een kantoortje en heel wazig kreeg ik weer een flinke korting hoe dit nu weer kon weet ik niet maar ik zat voor de helft van een ticket op een boot die natuurlijk weer over 1,5 uur ging. 4 buitenboord motoren en een heerlijke zon de dat was weer een uurtje flink bakken nadat we eerst als haringen een halfuur binnen in de polyestherboot hadden zitten zweten met z'n allen. Bij iedereen gutste heet zweet van het hoofd en heerlijk langs de benen naar beneden. Er ging weer een 1,5 liter fles water in een korte tijd doorheen. Maar toen we dan eindelijk vertrokken was het heerlijk op het dak met uitzondering van wat golven die ons weer een nat pak bezorgden. De Gili's zijn 3 kleine eilanden voor de kust van Lombok en ik had gekozen voor Gili Trawagan omdat dit het party eiland is van alle 3. Bij aankomst begint het zoeken naar een betaalbare kamer zoals gewoonlijk weer. Ik had wat gevonden en nog gezegt onder voor behoud ik kijk nog even verder. Mijn spullen achter gelaten en de deur op slot gedaan. Met weer zo'n handig mannetje verder op jacht naar een betere kamer. Die vond ik na zo'n 30 minuten. Een geweldige huisje met een nog groter bed als mijn vorig optrekje en nog grotere badkamer dus helemaal super. Wel wat verder van het strand maar dat was geen probleem voor mij. Toen ik mijn rugzak op wilde halen begon het te stortten als een gek. Halfweg ergens mijn bergschoenen uitgedaan want anders zou ik ze in geen dagen droog krijgen en ook ergens achter gelaten. Daar liep ik dan op blote voeten tot aan de knieen door het water. Want dakgoten zijn er niet en alles loopt met bakken op de weggetjes. Ik kon toch niet meer herinneren waar ik mijn spullen had achtergelaten en ik was dan ook binnen de kortste keren door en door nat zelfs het geld in mijn portemonnee was doorweekt. Na ruim een halfuur lopen zoeken mijn spullen gevonden begonnen de jongens toch wel te stuiteren dat ik mijn spullen pakte en vertrok. Gelukkig zijn ze toch klein en ik ben er maar lekker lomp langs hen heen gelopen en net gedaan of ik het kommentaar niet verstond. Mijn mannetje was al in de stress. Via een omweg door wat minder regen gewaad naar mijn nieuwe onderkomen voor 3 dagen. Toen nog maals op pad voor mijn schoenen en nadat alles verzameld was kon ik eindelijk droge kleding aan. Welkom op Gili Trawagan. De volgende dag mijn verjaardag doorgebracht hoe vervelend dan ook op het strand in de brandende zon en heel veel snorkelen, ik heb mij geen moment verveeld. Ik denk dat ma het 49 jaar geleden wel wat zwaarder heeft gehad ha ha ha. En s'avonds was er een fullmoonparty dus daar natuurlijk naar toe. Binnen de kortste tijd heb je zogenaamd al 'verkering' oke....zelf volg ik het nooit zo snel maar die gasten hier willen wel een dochter met je maken en vinden je helemaal gewedig maar als je doorvraagt dan snappen ze het allemaal niet zo goed, en haken ze gelukkig snel af. Ik heb in ieder geval maar bedankt voor een enkeltje naar het paradijs. Ineens kwam er weer een vette stortbui en ook zo snel was het dus het einde van de fullmoonparty op het strand. Weer een nat pak gescoord jippie dat gaat goed hier! De dag erna heb ik het hele eiland in de vroege ochtend rondgewandeld en dan valt het mij op hoeveel vuil en plastic, lampen, schoenen, flessen en overige rommel aanspoeld. Een droom eiland is het voor mij in ieder geval niet. Met elke boot die binnen komt stroomt het verder vol met toeristen en dat gaat dus enorm snel. Alles draait hier echt om geld dat ik er bijna ziek van word. En van de hele rits ATM,s die er op dit eiland aanwezig zijn was gelukkig de allerlaatste eentje met Maestro want anders moest het er wel heel karig langs maar toch was het even spannend of ik geluk zou hebben. Op oude jaarsdag ben ik vertrokken van Gili met de vraag of het wel een geode beslissing zou zijn omdat het een grote party zou zijn op het eiland maar de drukte begon mij zo tegen te staan en ik voelde mijn rug oren en voeten die behoorlijk rood zijn geworden. Dus een ticket geboekt en weer vroeg uit de veren want ik moest nog een half uur lopen naar de boot. Er gaan dan weer verschillende boten en niemand die er Engels spreekt dus toen we moesten opstaan waren al een paar Fransen zo lekker bij de hand om alles in een boot te stouwen maar helaas voor hen het was de verkeerde boot. Altijd grappig om zo iets weer te bekijken. Met een uurtje waren we op Lombok. Natuurlijk kun je dan zogenaamd niet lopen naar het busstation wat helemaal niet zo ver weg is, dus 10X uitgelgd dat ik niet met paard en wagen naar het busstation wil maar dat ik het stukje wel loop!! De shuttlebus die bij de prijs is in begrepen zouden we naar Sengigi worden gebracht. De vent die zich uitgaf voor de eigenaar van de shuttlebus organisatie zeurde mij kop gek dat ik wat anders moest boeken jee ik kwam bijna niet van die vent af maakte niet uit wat ik deed voeten schoonmaken haar borstelen als een hondje die helaas kan praten bleef hij maar door drammen. En ineens liep hij boos weg wat was ik gelukkig!!Dus nu zit ik in Sengigi wat een enorme rust hier op Lombok. Er zaten 2 meiden uit NL in het busje en die ervaarden het zelfde zo'n raar gevoel alle rust en eenvoud die we ineens zagen en zo enorm groen, het doet bijna zeer aan de ogen. In Sengigi een redelijke kamer gevonden. Ik liep wat rond en ben bij een mannetje achter op de scooter rond gereden in de omgeving het werd ineens een prachtige middag. Zo heb ik oa een weeshuis bezocht wat 20 jaar geleden door nederlanders is opgezet. En het gekke is dat de werk en begeleidingswijze het zelfde is als bij mijn werk. Een heerlijke plek waar we weer een heerlijke maaltijd hebben gegeten. Ik heb een trekking geboekt om hier 3 dagen in het zweet te gaan werken. Op nieuwjaarsdag om 05.00 uur op dat wordt afzien. S'avonds naar het strand gegaan om oud en nieuw te vieren met de lokals. Het hele strand zat bomvol families iedereen speelt hier ook al met hun mobiel. En om twaalf uur (7 uur eerder dan NL) ging het spektakel los. Hier heeft bijna iedereen een grote toeter waar het nieuwe jaar ingetrompetterd wordt ha ha ha en gillen. Het is net Zuid Afrika met de voetbalwedstrijden daar deed het mij aan denken. Alle hotels hadden enorm veel vuurwerk dus de hele baai was een en al mooi siervuurwerk echt prachtig om te zien. Binnen een uur was ook iedereen weg. Net voordat ik naar het strand vertrok kreeg ik te horen dat we toch niet op nieuwjaarsdag vertrekken maar op 2-1 gelukkig maar want anders werd de nacht wel erg kort. Vandaag 01-01 ben ik met Lan op pad geweest naar het zuiden van Lombok, Kuta beach. De Lomboknezen vieren vandaag hun laatste vakantiedag en gaan dus naar het strand. Het strand in Kuta is veel mooier dan in Sengigi en ik was dan ook de enige blanke die er rond liep. Iedereen zwemt er met kleding aan dus heb ik dat ook maar gedaan. Nadat ik weer tiental keren met mensen op de foto moest, je blijft iets speciaals als blanke blijkbaar. De terugweg was een regelrechte ramp het water kwam weer met bakken uit de lucht en dat de hele middag. Met recht het regenseizoen. Halfweg zijn we bij zijn vrienden op bezoek geweest het is wel een beetje schokkend hoe armzalig mensen hier leven. Ze hebben echt niets, leven op de grond en hebben en matras waar ze op slapen. Het voordeel is wel dat het huis snel schoon is. Ben vandaag ook nog even snel verkast van kamer ik heb zowaar een dornbed gevonden. Gezellig we zijn met z'n allen uit eten geweest en zo hoor je weer heel snel veel leuke ervaringen van anderen. Nu maar duimen dat het 3 dagen droog blijft want ik neem maar heel weinig kleding mee en mijn rugzak wordt gedropt aan de andere kant van de berg waar ik blijf in Senaru en ga via het noorden naar het oosten om ook nog een bezoek te brengen aan Tete Batu, als tenminste mijn programma niet weer veranderd. Onderweg hoop ik nog het dorp te vinden waar ik ben uitgenodigd om een dag Engelse les te gaan geven op een school. Dus Lobok gaat het wel worden. Het is hier een heel stuk relaxter dan Bali en de mensen zijn ook veel vriendelijker, de omgeving is prachtig en er zijn weinig toeristen.
Een heel gelukkig 2013 vanuit een regenachtig Lombok en eigenlijk komt de regen hier af en toe met bakken uit de lucht, ipv regenachtig. Op 28-12 ben ik met moeite vertrokken uit Ubud. Ik had een packkage geboekt naar Gili Trawagan en natuurlijk moest het weer anders verlopen dan gepland. Om 07.00 uur zou ik door een busje langs de weg opgepikt worden om de slow boat naar Gili te kunnen pakken. Dus vroeg uit de veren en om 06.00 uur had ik mijn rugzak op mijn rug en moest ik een behoorlijk stuk lopen wat uiteraard de nodige zweetdruppels alweer opleverde. Ik stond ruim op tijd op de 'tippelzone', en om 08.00 uur stond ik er nog en ik moest al heel nodig naar de WC maar durfde niet weg te gaan want dan zul je net zien dat het busje er langs komt. Volgens iedereen zou de chauffeur echt wel komen maar langzaam begon ik het niet zo te geloven. Om 08.30 uur ben ik maar eens richting het boekingsbureau gelopen en kwam ik met een mannetje in gesprek. Hij bood aan dat ik bij hem achter op de scooter naar het boekingsbureau zou gaan en ik kon mijn rugzak wel bij hem achter in zijn auto gooien, om later op te pikken. Dit dus gedaan en bij het boekingskantoor werd al direct de boss erbij gehaald die ook gelijk met een lulkoekverhaal kwam en met een heel verkeerde naam van een hotel waar ik dus mooi niet zat. Met wat moeite trok hij zijn portemonnee en betaalde mij het bedrag terug. Het mannetje met de scoooter vertelde mij later dat er gewoon niet voldoende boekingen waren geweest en dat ze dan niet komen opdagen en de meeste toeristen het er dan maar gewoon bij laten zitten en op die manier kunnen ze makkelijk geld verdienen. Geweldig die Indo's hoe ze de zaken weer aanpakken. De scooter man zag natuurlijk ook weer een klantje in mij en zo werd er weer onderhandeld over de prijs om mij weg te brengen naar Padang Bai. In deze stad gaat de ferry naar oa. de Gili eilanden. Het was weer een moeizame onderhandeling want je moet nogal stug volhouden maar we kwamen er uiteindelijk wel uit. Het was wel een luxe om met een auto zo'n eind te reizen, en het zag er nog even naar uit dat ik de slowboat nog zou kunnen halen. Dit zou mij aanzienlijk schelen in de prijs. Maar eerst moest ik nog een ATM (pin automaat ) zoeken met Maestro want die is niet overal te vinden. Maar ook dat lukte en ik was weer voor een half uur miljonair. Honderd twintig miljoen staat voor ong. 100 euro en dat geld donderd er hier wel door, moet ik zeggen en waar dan ook alle backpackers over klagen. Bij de parkeerplaats van de ferry wordt je bijna aangerand door alle kaart veropers van verschillende kantoortjes en ook hier is het weer een behoorlijke koe handel. Mijn mannetje wist weer een kantoortje en heel wazig kreeg ik weer een flinke korting hoe dit nu weer kon weet ik niet maar ik zat voor de helft van een ticket op een boot die natuurlijk weer over 1,5 uur ging. 4 buitenboord motoren en een heerlijke zon de dat was weer een uurtje flink bakken nadat we eerst als haringen een halfuur binnen in de polyestherboot hadden zitten zweten met z'n allen. Bij iedereen gutste heet zweet van het hoofd en heerlijk langs de benen naar beneden. Er ging weer een 1,5 liter fles water in een korte tijd doorheen. Maar toen we dan eindelijk vertrokken was het heerlijk op het dak met uitzondering van wat golven die ons weer een nat pak bezorgden. De Gili's zijn 3 kleine eilanden voor de kust van Lombok en ik had gekozen voor Gili Trawagan omdat dit het party eiland is van alle 3. Bij aankomst begint het zoeken naar een betaalbare kamer zoals gewoonlijk weer. Ik had wat gevonden en nog gezegt onder voor behoud ik kijk nog even verder. Mijn spullen achter gelaten en de deur op slot gedaan. Met weer zo'n handig mannetje verder op jacht naar een betere kamer. Die vond ik na zo'n 30 minuten. Een geweldige huisje met een nog groter bed als mijn vorig optrekje en nog grotere badkamer dus helemaal super. Wel wat verder van het strand maar dat was geen probleem voor mij. Toen ik mijn rugzak op wilde halen begon het te stortten als een gek. Halfweg ergens mijn bergschoenen uitgedaan want anders zou ik ze in geen dagen droog krijgen en ook ergens achter gelaten. Daar liep ik dan op blote voeten tot aan de knieen door het water. Want dakgoten zijn er niet en alles loopt met bakken op de weggetjes. Ik kon toch niet meer herinneren waar ik mijn spullen had achtergelaten en ik was dan ook binnen de kortste keren door en door nat zelfs het geld in mijn portemonnee was doorweekt. Na ruim een halfuur lopen zoeken mijn spullen gevonden begonnen de jongens toch wel te stuiteren dat ik mijn spullen pakte en vertrok. Gelukkig zijn ze toch klein en ik ben er maar lekker lomp langs hen heen gelopen en net gedaan of ik het kommentaar niet verstond. Mijn mannetje was al in de stress. Via een omweg door wat minder regen gewaad naar mijn nieuwe onderkomen voor 3 dagen. Toen nog maals op pad voor mijn schoenen en nadat alles verzameld was kon ik eindelijk droge kleding aan. Welkom op Gili Trawagan. De volgende dag mijn verjaardag doorgebracht hoe vervelend dan ook op het strand in de brandende zon en heel veel snorkelen, ik heb mij geen moment verveeld. Ik denk dat ma het 49 jaar geleden wel wat zwaarder heeft gehad ha ha ha. En s'avonds was er een fullmoonparty dus daar natuurlijk naar toe. Binnen de kortste tijd heb je zogenaamd al 'verkering' oke....zelf volg ik het nooit zo snel maar die gasten hier willen wel een dochter met je maken en vinden je helemaal gewedig maar als je doorvraagt dan snappen ze het allemaal niet zo goed, en haken ze gelukkig snel af. Ik heb in ieder geval maar bedankt voor een enkeltje naar het paradijs. Ineens kwam er weer een vette stortbui en ook zo snel was het dus het einde van de fullmoonparty op het strand. Weer een nat pak gescoord jippie dat gaat goed hier! De dag erna heb ik het hele eiland in de vroege ochtend rondgewandeld en dan valt het mij op hoeveel vuil en plastic, lampen, schoenen, flessen en overige rommel aanspoeld. Een droom eiland is het voor mij in ieder geval niet. Met elke boot die binnen komt stroomt het verder vol met toeristen en dat gaat dus enorm snel. Alles draait hier echt om geld dat ik er bijna ziek van word. En van de hele rits ATM,s die er op dit eiland aanwezig zijn was gelukkig de allerlaatste eentje met Maestro want anders moest het er wel heel karig langs maar toch was het even spannend of ik geluk zou hebben. Op oude jaarsdag ben ik vertrokken van Gili met de vraag of het wel een geode beslissing zou zijn omdat het een grote party zou zijn op het eiland maar de drukte begon mij zo tegen te staan en ik voelde mijn rug oren en voeten die behoorlijk rood zijn geworden. Dus een ticket geboekt en weer vroeg uit de veren want ik moest nog een half uur lopen naar de boot. Er gaan dan weer verschillende boten en niemand die er Engels spreekt dus toen we moesten opstaan waren al een paar Fransen zo lekker bij de hand om alles in een boot te stouwen maar helaas voor hen het was de verkeerde boot. Altijd grappig om zo iets weer te bekijken. Met een uurtje waren we op Lombok. Natuurlijk kun je dan zogenaamd niet lopen naar het busstation wat helemaal niet zo ver weg is, dus 10X uitgelgd dat ik niet met paard en wagen naar het busstation wil maar dat ik het stukje wel loop!! De shuttlebus die bij de prijs is in begrepen zouden we naar Sengigi worden gebracht. De vent die zich uitgaf voor de eigenaar van de shuttlebus organisatie zeurde mij kop gek dat ik wat anders moest boeken jee ik kwam bijna niet van die vent af maakte niet uit wat ik deed voeten schoonmaken haar borstelen als een hondje die helaas kan praten bleef hij maar door drammen. En ineens liep hij boos weg wat was ik gelukkig!!Dus nu zit ik in Sengigi wat een enorme rust hier op Lombok. Er zaten 2 meiden uit NL in het busje en die ervaarden het zelfde zo'n raar gevoel alle rust en eenvoud die we ineens zagen en zo enorm groen, het doet bijna zeer aan de ogen. In Sengigi een redelijke kamer gevonden. Ik liep wat rond en ben bij een mannetje achter op de scooter rond gereden in de omgeving het werd ineens een prachtige middag. Zo heb ik oa een weeshuis bezocht wat 20 jaar geleden door nederlanders is opgezet. En het gekke is dat de werk en begeleidingswijze het zelfde is als bij mijn werk. Een heerlijke plek waar we weer een heerlijke maaltijd hebben gegeten. Ik heb een trekking geboekt om hier 3 dagen in het zweet te gaan werken. Op nieuwjaarsdag om 05.00 uur op dat wordt afzien. S'avonds naar het strand gegaan om oud en nieuw te vieren met de lokals. Het hele strand zat bomvol families iedereen speelt hier ook al met hun mobiel. En om twaalf uur (7 uur eerder dan NL) ging het spektakel los. Hier heeft bijna iedereen een grote toeter waar het nieuwe jaar ingetrompetterd wordt ha ha ha en gillen. Het is net Zuid Afrika met de voetbalwedstrijden daar deed het mij aan denken. Alle hotels hadden enorm veel vuurwerk dus de hele baai was een en al mooi siervuurwerk echt prachtig om te zien. Binnen een uur was ook iedereen weg. Net voordat ik naar het strand vertrok kreeg ik te horen dat we toch niet op nieuwjaarsdag vertrekken maar op 2-1 gelukkig maar want anders werd de nacht wel erg kort. Vandaag 01-01 ben ik met Lan op pad geweest naar het zuiden van Lombok, Kuta beach. De Lomboknezen vieren vandaag hun laatste vakantiedag en gaan dus naar het strand. Het strand in Kuta is veel mooier dan in Sengigi en ik was dan ook de enige blanke die er rond liep. Iedereen zwemt er met kleding aan dus heb ik dat ook maar gedaan. Nadat ik weer tiental keren met mensen op de foto moest, je blijft iets speciaals als blanke blijkbaar. De terugweg was een regelrechte ramp het water kwam weer met bakken uit de lucht en dat de hele middag. Met recht het regenseizoen. Halfweg zijn we bij zijn vrienden op bezoek geweest het is wel een beetje schokkend hoe armzalig mensen hier leven. Ze hebben echt niets, leven op de grond en hebben en matras waar ze op slapen. Het voordeel is wel dat het huis snel schoon is. Ben vandaag ook nog even snel verkast van kamer ik heb zowaar een dornbed gevonden. Gezellig we zijn met z'n allen uit eten geweest en zo hoor je weer heel snel veel leuke ervaringen van anderen. Nu maar duimen dat het 3 dagen droog blijft want ik neem maar heel weinig kleding mee en mijn rugzak wordt gedropt aan de andere kant van de berg waar ik blijf in Senaru en ga via het noorden naar het oosten om ook nog een bezoek te brengen aan Tete Batu, als tenminste mijn programma niet weer veranderd. Onderweg hoop ik nog het dorp te vinden waar ik ben uitgenodigd om een dag Engelse les te gaan geven op een school. Dus Lobok gaat het wel worden. Het is hier een heel stuk relaxter dan Bali en de mensen zijn ook veel vriendelijker, de omgeving is prachtig en er zijn weinig toeristen.
-
01 Januari 2013 - 15:54
Ellen:
Beste wensen Janet. Mooie verhalen weer. Nog even een leuk nieuwtje uit Nederland. Bospop gaat weer naar het oude terrein...jiehaa...ik zal Sam even stevig toespreken dat ie niet ziek of dood gaat rond die tijd;-).
Have fun. Ik ga zo naar de nieuwjaarsborrel in Camelot. x -
01 Januari 2013 - 15:55
Peet:
hey Janet,
Pfff das ff het jaar uitluiden wat je (zoals altijd) weer doet.
Wens je veel geluk,gezondheid en liefde toe voor 2013 .
Gr Peet -
01 Januari 2013 - 17:21
Michael:
hoi lieverd ten eerste gefeliciteerd en een gelukkig en gezond nieuwjaar je maakt me nog al niet wat mee daar in het verre oosten,zijn mooie verhalen en ik zal ze zeker nog in alle kleuren en geuren van je horen kan niet wachtten,tot gauw en have fun love you xxx -
02 Januari 2013 - 10:52
Annie:
Hoi Janet,Een gelukkig en gezond 2013 en op naar de 50 ( Ma dat had je nou weer niet moeten zeggen). wat een verhaal weer, je maakt wel wat mee zeg. 49 jaar geleden op 29 dec. had ik het inderdaad veel slechter, maar als jij niet was geboren konden we nu niet van je heerlijke verhalen genieten.Het etentje in Loo was wel erg lekker. Zeg geniet er nog van hopelijk met wat minder regen .
De groetjes van uit Eefde kus van je moeder -
02 Januari 2013 - 20:07
Harry En Alet:
ja gefeliciteerd en de beste wensen en gezondheid maar weer he volgend jaar word je 51 haha mooi dat alles weer op rolletjes loopt daarzo veel plezier nog en tot lezens doeii -
03 Januari 2013 - 20:01
The Danish Viking:
Happy New Year 2013.
What a great experiences you get. Hope your English teaching went well (ha-ha-ha).
Take care.
xxx Anders :-) -
04 Januari 2013 - 21:09
Ella:
Janet, vanuit Zutphen de allerbeste wensen voor 2012!! -
04 Januari 2013 - 21:33
Janneke:
HOI JANET!!
HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERLIJK AL DIE VERHALEN!
En dan mag je ook nog een dagje lerares engels zijn in je vakantie, ik ben benieuwd!
Ik weet dat het te laat is .....nog GEFELICITEERD met je verjaardag!!!!! VOLGEND JAAR 50!!!!
En een gelukkig , gezond,............. 2013!
XXX Janneman XXX
-
08 Januari 2013 - 08:17
Janet Ter Hogt:
Hee Ellen super dat Bospop inderdaad naar het oude feestterrein verkast!! En spreek je hond maar eens stevig aan!!
Michael: ik Heb het gevoel dat ik al maanden in Indonesie zit en dat het nog heel lang duurt voor ik echt terug kom maar de tijd vliegt wel voorbij. En alles schrijven lukt bijna niet dus je hoort het wel.
Ha ha ma, het eten is hier elke dag lekker een echt vreet walhalla dat Indonesie. En je moest even afzien maar daar krijg je ook wat voor haaahaaa haaa
Heee Harre knarre niet lullen over 51 volgend jaar word ik 37!!!!!!
De Engelse les is niet doorgegaan het dorp lag te ver uit de richting de jongens vonden het wel jammer maar begrepen het.
Anders so sorry but the small village was to far away so I call them to tell the boys I don's visit theme. The next lessons will on skype with you I think Greetings Janet I believe the translate programm works good. -
08 Januari 2013 - 10:17
Olaf:
Hoi Janet,
Pffff, wat een verhaal! Nog van harte gefeliciteerd en de allebeste wensen voor 2013. Binnenkort even foto's kijken en lekker bekletsen!
XXX -
15 Januari 2013 - 16:44
Evelyn Uit Eindhoven:
Hoi Janet,
Super om weer iets van je te horen en lezen. Geweldig ondernemend ben je toch weer. Ik blijf je volgen met je mooie verhalen. Groetjes uit Eindhoven en nog gefeliciteerd met je verjaardag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
