20 december 2015 | Door: Janet

het zit niet mee om een verslag te plaatsen

Kort verslagje ik snap er niets van ik zie nu dat mijn 2 vorige verslagen niet geplaatst zijn. Het heeft een hoop voeten in aarde blijkbaar. Ik heb voor het eerste verslag 7 pogingen gedaan en niets werd geplaatst. Bleek dat in Delhi de computer ...

Pololem - India

Beach trip Goa

Poging 9 om te proberen een versalg te plaatsen. In Delhi lukte het maar niet om mijn verhaal te uploaden. Nu maar hopen dat het wel een keertje gaat lukken. De vlucht ging super snel. Met een kleine City Hopper vanaf Amsterdam naar Londen. Zelfs in Amsterdam gingen we buiten met een trap het vliegtuig in, ik kan mij niet heugen wanneer dat in Amsterdam gebeurde, Omdat het vliegtuig zo klein was moesten veel mensen die toch nog behoorlijke grote koffers handbaggage bij zich ghadden deze afgeven voordat ze de trap op mochten met het gevolg dat ze in Londen lang moesten wachten op hun bagage. Een dame vond het dan ook nodig om mij maar gelijk af te zeiken dat mijn visum niet compleet was. Zelf liep ze met een enorm pak papier en extra foto's en nog wat spullen. Dus ik blufte dat het voor mij geen enkel probleem zou zijn....Ik had helemaal geen foto en maar 2 A4tjes en maar hopen dat ze ongelijk zou hebben. In Amsterdam moest ik ook al naar een andere balie om alles te laten checken omdat het meisje dit werk pas net deed. Maar mooi geluk ik kon direct doorlopen!! Daar stond ze dan met haar administratie ha ha.
De rechtstreekse vlucht van Jetairways zat tjokvol en met enorm veel baby's en dat hebben we geweten want een huil en gil toestanden. En voor mij zat een oude baas die overal commentaar op had hij dreef de stuwardessen tot waanzin. En als hij niet snel genoeg aandacht kreeg begon hij met een zaklantaarn te schijnen en natuurlijk ook op mij. Dus dat was een heen en weer gemopper.Volgens mij een gat in de markt vliegtuigen zonder baby's dat zou fijn zijn. In Delhi aangekomen duurde het feest nog veel langer. Uiteraard al een lange rij bij de doaune controle. Zijn we met 10 mensen bijna aan de beurt wordt ons verteld dat iedereen met een Eticket visum ergens anders naar toe moesten. Dus spullen weer opgepakt en een heel eind lopen naar de volgende lange rij. Voor 20 beambten zijn er hokjes er zijn er 6 aan het werk en als deze grote groep zich bij de rij voegt knijpen er nog snel even 2 controleurs er tussen uit en dan zijn er nog maar 4. Een wachttijd van ongeveer 1,5 uur om alle vingers in te scannen iris scan en foto. Je vraagt je af wat er met al die gegevens gebeurt. Dus toen dit er eindelijk op zat kon ik op onderzoek uit waar in godsnaam mijn rugzak zich zou bevinden. Alle bagagebanden stonden uiteraard allang stil. Na wat rondvragen werd ik naar een stapel bagage gestuurd waar mijn rugzak ook ergens tussen zou liggen. Na wat pak en smijt werk vond ik hem. Zo die was binnen. Nu op zoek naar geld. De ene ATM (geld automaat) na de andere geprobeerd shit geen enkele werkte. Ik hoe suf ook had nog niet door wat het probleem zou kunnen zijn. Opeens viel het kwartje na weet ik hoeveel meters lopen van de ene naar de andere automaat. Ik had weer mijn kaart vergeten te deblokkeren voor het buitenland. Jee hoe suf. Gelukkig had ik ditmaal nog wat cash bij mij dus dat kon ik wisselen.Heb ik tenmisnte toch nog wat geld om weg te komen van het vliegveld. Met de super de luxe schone en hypermodrene ondergrondse naar de binnenstad. Dit6 gaat inmiddesl zo snel en is zo enorm geodkoopt 60 roepie (100 roepie is 1,50 euro) Waar ik mijn oude vertouwde geasthouse al snel weer vond en mijn spullenkon achterlaten. Nu nog naar Amsterdam bellen om mijn kaart te laten deblokkeren. Mooi met een halfuur liep ik met een dik pak roepies op zak. Ha dat voelt toch wel beter.
Wat mij opvalt is dat de stad er nog weer armoediger uitziet dan de laatste maal. Zo dat wasDelhi