Daar sta je dan........

Al vroeg in de ochtend wordt ik vanuit Gibara opgehaald om door te reizen naar Baracoa dat is inderdaad een heel eind maar moet kunnen. In de Lonely PLanet staat dan wel geen tijdschema maar als de bus om 08.00 uur vertrekt vanuit Holgien naar Santiago dan blijven er nog voldoende uren over. Ik had al een reservering in Baracoa gedaan. Alles verloopt perfect voor iemand die maar een klein beetje Spaans spreekt valt het mij allemaal nog best mee Camping Engels half bakken Spaans en Nederlands gemixd lukt het mij goed ha ha ha. In Santiago aangekomen er zaten maar 5 mensen in de bus ja, ja wat een luxe en een vreselijke Amerikaan die de hele tijd irritant zijn neus zat op te halen. In gedachten noemde ik hem al Meat Loaf zo verschrikkelijk lelijk vies enz. gadver... HIj stapte onderweg uit en werd opgehaald door zijn Cubaanse liefje en ze vrat hem zowat op en paste wel 4x in dat dikke lichaam. Ik ga ermaar vanuit dat het om de dollars draaide want dat is hier vaak wel het geval. I love you ik hoor het dagelijks na 2 tellen een gesprekje ja aan mijn hoela mijn paspoort en mijn geld zul je bedoelen. Maar wat wil je als je gevangen zit op een eiland en het verder geen enkele mogelijkheid hebt om meer te kunnen verdienen laat staan het land uit kunnen. Ik begrijp het heel goed maar I love you is toch een ander verhaal ( later hierover meer). In Santiago aangekomen om 12.00 uur sta ik dus te kijken geen bus meer. Nog een hele dag voor de boeg en geen bus meer.......???? Belaagd door alle taxichaffeurs en niets geregeld tja daar sta ik dan te bakken in de zon godver.....Zo;n mannetje van de busterminal wil wel wat regelen en is daar al druk doende mee maar aan het einde van het verhaal draai ik altijd op voor de commissie dus daar trap ik niet in. Natuurlijk liep ik weer dwars door een kantoor wat niet de bedoeling was een hoop heisa in het Spaans maar soms is het dan ook weer verdomd makkelijk als je de taal niet verstaat ha ha ha. Ik wordt bijna aangeklampt en meegenomen naar de andere kant van de straat na een zogenaamde goede deal. Daar aangekomen zou ik bijna de taxi instappen maar dan is er ineens niets meer mogelijk. Na wat heen en weer gepraat gaat de deal van mij kant niet door want ik wordt de taxi chaffeur toch niet naar Baracoa gebracht ja voor 80 CUC dat nooit. Uiteindelijk beland ik bij een enorme dikke zwarte Neger in de aftandse Lade. Zelfs het stuur is al kleiner anders past hij er niet in. Ik zit met ongeloof dat enorme grote lichaam te bekijken in een Lada die lijkt wel alsof hij is aangevreten door de ratten. Alle luxe is eruit. Geen hemeltje mijn deur kan ik zelf niet dicht doen en ook het rubber van de deuren is verdwenen. Maar als klap op de vuurpijl wel een screen zo'n kleine TV waarop de DVD met uiteraard Salsa muziek is te zien. Wat een tegen stelling. Nou ik wordt ergens naar een Casa gebracht en het zal wel. Natuurlijk klopt het de mensen doen echt alles voor je. Midden in het centrum geweldig een superaardige eigenaar en ik verblijf er een nacht. SAntiago swingt een winkelstraat waar ik echt uren op de stoep heb gezeten om naar de prachtig gekleurde mensen massa te kunnen kijken in de winkelstraat die echt tegen een berg aanloopt een gekleurde pracht van een mensen die voorbij komen. Ik heb die dag weer heel wat kim in de benen zitten en dan ook alles gezien. Helaas was de halve stad in de steigers en was men volop aan het schilderen. De zwarte madonna kon ik niet zien want ook de befaamde kerk werd gerestaureerd. Ik zoe eruit als een grote pagina uit een braille boek want ik ben blijkbaar bij het laaste etentje in Gibara totaal lek gestoken. Wat een ellende ik probeer zo'n beetje alle cremes die ik bij mij heb om de jeuk tegen te gaan. Na een dag en nacht Santiago weer vroeg eruit om al met de eerste en enige bus te vertrekken naar Baracoa. Bijna het einde van Cuba zo'n 900 km van Havanna