Vluchten uit Dakha

Ik mag de laptop van mijn gids gebruiken dus nu komen er een aantal verslagen achter elkaar op mijn blog te staan.
Midden in de nacht na een hectische rit naar de hoofdstad kom ik aan ergens in deze mega stad met meer dan 20 miljoen inwoners en met het grootste file probleem van de hele wereld 20 km kan hier zomaar 1 tot 2 uur duren. Ik had de knollen op van 05.00 uur tot ruim 01.00 uur s'nachts ipv arriveren om 18.00 uur. Tijd en verkeer is het een heel ander begrip en dat heb ik nu al los gelaten gewoon afwachten hoe laat je ergens aankomt. De regels van het verkeer.....ik kan er geen soep van koken. In deze nacht op het kantoortje van de busmaatschappij kwam ik in contact met een Bangla (Banladeshi) die als NGO werkt in Cox Bazaar met de Rohinja vluchtelingen en zelf elke 14 dagen naar Berlijn vliegt waar hij woont (een beetje wazig verhaal maar het zal vast kloppen) Hij wist een goed hotel die deze week een vette discount heeft dus die gasten bellen en regelen voor mij alles want ik heb nog geen simkaart voor mijn mobiel kunnen fiksen. In een tuktuk die hier GMC heten omdat ze op gas rijden. Het is net een rijdende kooi en ik voel mij net een gevangene het gazen deurtje gaat op slot en we vertrekken. Na wat rijden in deze mega stad nemen we een afslag wat gelijk een afwerkplek voor prostituees is wel spannend allemaal vooral als je moe bent. Maar al snel komen we bij een zeer luxe hotel waar men voor mij alles doet om mij in de watten te leggen jeetje wat een luxe de volgende dag mag ik extra laat uitchecken en ga zo maar door een ontbijtbuffet wat in mijn beleving helemaal niet past bij een backpacker maar ik neem het ervan. Ik slaap als een roos wat heerlijk na zo'n lange dag vol belevenissen. De volgende ochtend eerst maar eens op pad om geld te ritselen want ik heb nog niet veel Takka en het hotel moet ik betalen 100 Takka staat ongeveer gelijk aan 1 euro dat is makkelijk. Eten op straat is heel goedkoop een kop thee kost meestal 10 Takka dus 10 cent het rondrijden met een CNG is duurder. Al gauw heb ik door dat er maar weinig vrouwen op straat rondlopen ook al het is het stervens druk op het troittoir de wegen staan vol files met afgetrapte oude bussen ongelooflijk veel fietsriksja's ik heb er nog nooit zoveel gezien en dan al die CNG' s die overal nog een plekje proberen te vinden in deze mega onoverzichtelijke chaosch. Verkeerslichten zijn er wel maar die werken niet of er staat een agent het verkeer te regelen. Boeiend hoe dit allemaal werkt en echt iedereen met zijn vervoermiddel staat bumber aan bumber er kan echt niets meer tussen en dan natuurlijk de claxon oorverdovend het lawaai wat niet helpt want er is geen enkele beweging. Mijn conclusie is snel getrokken vluchten en wel zo snel mogelijk uit deze heksenketel want hoe kan ik iets bekijken als je de taal niet spreekt, er geen enkele snelheid in het verkeer is en ik geen idee heb waar ik mij precies in deze stad bevind. Gelukkig heb ik bij aankomst goed opgelet waar alle busbureaus zich bevinden dus op zoek om een buskaartje voor de snelle lange afstandsbus te regelen en naar het noorden te vertrekken wat volgens mijn reisboeken een mooi gebied moet zijn. Dus het wordt Sylhet en van daaruit kijk ik wel verder waar ik terrecht kom maar mijn hele plan heb ik direct in de ijskast gezet de kilometers is het probleem niet maar de snelheid in het verkeer neemt de meeste tijd in beslag.
Met het kaartje in de pocket loop ik weer een halfuur terug genietend van het straatleven en alles wat er gebeurt en te koop is richting mijn hotel om af te rekenen en mijn rugzak op te halen dan weer het zefde stuk retour om bij het bureau op de bus te stappen. Niet altijd is alles duidelijk voor mij maar het blijkt een shuttle bus te zijn die naar het busstation rijd IK ben de enige passagier wat een giller in dit overvolle verkeer wat voor een centimeter opschiet maar een film is om van te genieten.