Soms zit het mee en soms zit het tegen

SOMS ZIT HE MEE EN SOMS ZIT HET TEGEN


Na vele dagen die op elkaar lijken weer eens een verslag. Veertien dagen geleden zijn we weer eens een weekend naar Carl en Germaine in Nelspruit geweest. Op zaterdag werd er een Duits bierfeest gehouden bij de Mercedes Benz garage. Met recht een bierfeest. De garage was enorm groot met lange tafels waar amper iemand aan zat. Jawel alle plaatsen waren wel gereserveerd, dus we mochten niet zomaar ergens gaan zitten. Zo af en toe stond er een hoempa orkest in Duitse lederhosen te spelen maar dat raakte kant nog wal. De blanke Zuid Afrikanen, dit waren ook de enige bezoekers, de negers liepen in de bediening, gedragen zich dan ook echt als Duitsers. Zuipen, bescheiden wat gek doen en dat is het. Voor mij was het geen geslaagde avond en ik heb mij door Carl wat vroeger op de avond op laten halen. Onderweg zagen we een politie auto volledig in elkaar op de kop midden op de weg liggen. Carl gaf al aan dat ook de politie s’avonds met een behoorlijke slok op achter het stuur zit en aan het werk is. De corrupte bij de politie is enorm.De overige groepsleden zijn tot het laatst gebleven en behoorlijk doorgezakt en hadden de volgende dag een beste kater. Bij Carl en Germaine zaten we verder het hele weekend zonder stroom, ook al woon je dus in een wijk vergelijkbaar met het Gooi ook daar zitten de bewoners regelmatig een hele week zonder stroom als je tenminste niet in het bezit bent van een (bijna onbetaalbare) aggregaat. Ik slaap bij hen altijd buiten op het balkon en het was er het weekend heerlijk stil. De volgende dag zijn we aan het einde van de middag nog op pad geweest de bergen in maar helaas was het weer zo slecht dat we de wilde paarden niet hebben gezien en amper de auto zijn uitgeweest. De aansluitende week was het in Naas weer eens bloedwarm en gortdroog. Tegen de avond begon de wind vanuit het niets ineens op te steken en zaten we weer eens in een grote zandstorm. En dan zit ook echt alles onder het zand, een dikke laag zand in de slaapkamers bedden zijn gewoon grijs van het zand. Tegenwoordig heb ik zelfs mijn laptop in 2 plasticzakken in de tas om te voorkomen dat hij stuk gaat. Tijdens de zandstorm ben ik nog even naar Naas gewandeld om te kunnen bellen. Tijdens het bellen naar Nederland werd het zo zwart aan de lucht dat ik maar gauw het gesprek met mijn collega Henry heb beëindigd. Ik kon nog amper het afdakje naast me rennend halen om niet kompleet doorweekt te worden. Het regende zo hard dat zelfs de overkant van de weg amper te zien was. Toen het nog harder begon te regenen en het afdak begon te lekken ben ik binnen enkele minuten heel snel de weg over gesprint tot de enkels in het water en gewacht onder een echt groot afdak. Jammer dat ik mijn camera niet bij mij had. Want het was een kostelijke belevenis. Vrouwen met zakjes van de supermarkt over het haar geknoopt zodat het nepkapsel niet nat wordt. En de weg die in korte tijd een complete rivier was geworden. Auto’s die het niet meer deden enz. Op de blote voeten het hele stuk terug gewandeld en toen bleek dat er in onze omgeving geen water meer uit de kraan kwam. We hebben 2 dagen zonder water geleefd. Ook daarin moet je dan maar oplossingen bedenken zoals water uit de sloot gebruiken om de toiletten door te spoelen. Afwassen sloegen we enkele dagen over. Toen erin de keuken weer water uit de kraan kwam hebben we alle legen flessen gevuld om op die manier alle stortbakken weer voorzien van water.
Vrijdag ben ik met John een van de jongens uit het café een dag naar Swaziland geweest. We hebben van s’morgens tot s’avond rond gereden. Zonder enige kaart mee te hebben genomen dus uiteraard zijn we verdwaald want John was al 8 jaar niet meer in Swaziland geweest en er was toch wel het eea veranderd. Het is een enorme mooie dag geworden helaas was het soms moeilijk om leuke foto’s te maken doordat de vangrail langs de weg zo hoog was en het was niet altijd mogelijk was om te stoppen. Wel erg makkelijk om een zwarte bij je te hebben die het Swati spreekt want bij de grens kregen we een grote controle op de auto en begon de douanebeambte te zeuren over mijn fotocamera waar geen papieren bij zijn. Ja als je niets kunt vinden begin je daar dus maar over, er ontstond een hele discussie in het Swati en het probleem was uiteindelijk toch weer snel opgelost. Komen we rond 20.00 uur aan in Naas is het er pikdonker en dan ook werkelijk echt donker. De zwarten die langs de weg lopen die zie je dan al helemaal niet en zulke beste coureurs zijn de Zuid Afrikanen niet. Inhalen als het eigenlijk niet kan en ga zo maar door. Om 17.00 uur was alle stroom in de omgeving van Naas uitgevallen dus daar zaten we dan op een bloedmooie hete avond bij 2 kaarsen gek te worden van alle torren die op het licht afkwamen. Uiteindelijk maar op het grote kale veld naast ons een groot kampvuur gemaakt en daar wat in een zuchtje wind gezeten. Het krioelde van de meest grote wazige beesten om je voeten. Er was deze avond een adembenemende mooie sterrenhemel om naar te kijken. Tegen de vroege morgen was er weer stroom en deed de fan op de slaapkamer het weer, en werd het weer wat aangenamer om te kunnen slapen. Het aankomende weekend hebben we 2 auto’s gehuurd en gaan we op pad. Ook het probleem van de visa gaat nu waarschijnlijk opgelost worden. Eerst de stempels echt in het paspoort hebben en dan pas juichen want alles gaat er hier nu eenmaal niet zo aan toe als dat het thuis gaat.