Op weg naar Dambulla

Na wat geharrewar op het busstation in Jaffna ben ik op een bus gestapt om maar weer eerst richting Vavuniya (Vounia zeggen ze hier) te reizen. Het bleek toch een andere weg dan de rodeoroute maar nu duurde de reis wel 10X langer. Het was weer zo'n bus die elke 25 meter stopt om iemand er uit of in te laten stappen. In Vounia aangekomen komt de regen met bakken uit de lucht ja in het midden van het land is het regentijd. De taal blijft een probleem we begrijpen elkaar niet altijd. Heb ik dacht ik de juiste bus richting Trincomalee gevonden die weer in een andere straat staat geparkeerd met nog 30 andere bussen zegt de busjongen dat het een nacht bus is. Oke weer op pad om de juiste te vinden in de regen. Ik heb mijn blauwe regencape nog nooit zo vaak aangehad. Vind ik een andere bus zegt men toch weer dat ik terug moet naar de eerste keuze. Zo blijf ik dus een tijdje heen en weer lopen en ja hoor de eerste was toch wel de goede. De highway......een klein straatje als de Mettrayweg op zijn smalst of de Harfsensesteeg is DE snelweg naar deze stad. Daar knallen de bussen en de vrachtwagens overheen dat wil je niet weten. Het is onderweg enorm mooi veel gifgroen gekleurde rijstvelden en heel veel pauwen die hier nog in het wild leven. In Trinco aangekomen hoost het weer als een gek. Gelukkig komt er net een Tuktukmannetje aangereden die mij als het ware uit de bus plukt en mij wegbrengt naar een geasthouse. Het is altijd maar afwachtten waar ik nu weer terrecht kom. Blijkt het stom toevallig net mijn 1e keuze te zijn prima dus. Natuurlijk is er achteraf weer het spel over het geld maar daar ben ik inmiddels wel aangewend geraakt. Hier blijkt ook de fietser uit Oostenrijk weer te zitten die ik al eerder heb ontmoet dus met hem heb ik gisteravond een heel gezellig kerstdiner gehad. Het eten was perfect maar er lag nog geen kleedje op tafel, de kerst wordt bij de Hindoe's niet gevierd maar van gezelligheid hebben ze ook geen kaas gegeten. Jammer hoor alles hier op en om het strand heeft zijn beste tijd gehad. Ook hier is weer enorm gevochten met de Tamiltijgers en er zijn veel doden gevallen. Ik heb maar weer eens een barrel van een fiets gehuurd en ben heerlijk op pad geweest ook hier weer veel militairen die alles controleren en toezicht houden. Uiteindelijk zijn de meesten gewoon zo nieuwschierig dat ze alleen maar willen weten waar mijn man is, waar ik vandaan kom, waar ik naar toe ga en hoeveel kinderen ik heb. Dat lieg ik wel bij elkaar want niet getrouwd is mij veel te veel toestand om dat uit te leggen oftewel te verantwoorden want daar snappen ze echt niets van. Dus meestel ligt mijn man met hoofdpijn in bed en past op de 3 kinderen deze leugen gaat erin als koek. Het was een super lange reis van Jaffna naar Trionco om 07.00 uur vertrokken en om 18.00 uur was ik er eindelijk. Ben maar gelijk in de zee gedoken om af te koelen. Of er nu wel of niet een rechtstreekse verbinding is tussen deze plaatsen daar zal ik waarschijnlijk niet achter komen want de verhalen zijn behoorlijk verschillend. Ik baalde in eerste instantie wel even toen mij dit verteld werd. Ik veel eerder in Trinco had kunnen zijn. Maar even later verteld iemand anders weer een heel ander verhaal en dat er geen andere mogelijkheid zijn. Ook de Lonely PLanet laat het behoorlijk afweten. Heel bijzonder was dat er ook nog een begraafplaats van de 2e wereld oorlog een eindje verderop lag met zowaar 7 Nederlanders en verder militairen van Korea Niew Zeeland en vele andere landen er is toch blijkbaar ook hier nog behoorlijk gevochten. Ook op het strand is er een grote bunker van de Duitsers te vinden. Het weer is vandaag en ook gisteren prachtig en ik zie er niet uit met een witte zonnebril op mijn gezicht gebrand. Vandaag ben ik met de trein naar Dambulla gereisd het is maar 70 Km maar ook dit was weer een halve dag reizen. Ik dacht dat ik de route behoorlijk goed bedacht had en ook iedereen knikte weer dat het mogelijk was maar mooi dat de trein het station voorbij reed waar ik eruit wilde, potverdrie. Een eind verderop stopte die wel bij een station maar was ik eerst te laat met uitstappen maar de trein moest toch achteruit om een ander te laten passeren dus ben ik alsnog uitgestapt en op de knietjes met die dikke rugzak op mijn rug op het perron gekropen en iedereen uiteraard kijken wat ik aan het doen was. Maar het is me toch weer mooi gelukt. In Dambulla werd ik helaas veel te vroeg uit de bus gezet met gevolg dat ik een klere eind in de brandende zon liep te zweten maar ik ben gekomen waar ik wilde zijn. Morgen ga ik alweer op weg naar Kandy. Eerst ga ik nog even naar de oude heilige stad Sigiriya en dan kom ik terug in Dambulla om mijn rugzak op te halen en dan met de bus op pad naar Kandy.Ben benieuwd hoe lang het gaat duren want het ligt hier bijna om de hoek. Het lijkt me echt super om daar naar toe te gaan. Ik kan dan eindelijk een trekking gaan doen en hopenlijk zijn er veel meer backpackers want dit is niet zo'n leuke stad met een hele drukke weg er dwars door heen maar voor vandaag is het reizen weer even leuk geweest. In Dambulla heb ik de Caves bezocht en eindelijk mijn was laten doen want mijn broek stond nu toch wel strak van de viezigheid. Ik kijk er naar uit om die weer schoon aan te kunnen doen. Verder allen een hele leuke kerst. Groeten uit Dambulla.