MIjn nieuwe paspoort gaat de tienjaar niet halen

De tijd vliegt helaas voorbij en ik maak zoveel bijzondere dingen mee dat ik het gevoel heb al maanden rond te reizen. Twee dagen in Korce doorgebracht en eerst dacht ik geen kamer te kunnen vinden en later blijkt dat zelfs het meest luxe uitziende hotel betaalbare kamers heeft dus zo kan ik mij vergissen. Achteraf zijn er altijd goedkope kamers genoeg.
Ik heb het maar gehouden bij Hotel Anton met balkon en uiticht op het politiebureau, weer eens wat anders.
Vreemd maar Albanie barst van de bruidswinkels overal zie je ze hier en zelfs op straat staan etalage poppen met bruidsjurken heel grappig. En die jurken zijn niet zo preuts zoals bij ons alles van doorzichtig kant bv is hier normaal, net zoals trouwen op zondag dat zie je hier ook.
In Korca heb ik Elsa uit Taiwan ontmoet we hadden elkaar al eerder onmoet en samen zijn we om 07.00 uur met de bus naar Voskopoja vertrokken. Een klein dorpje op een halfuur rijden van Korca om oa even de stad te ontvluchten. Te bedenken dat dit dorp vroeger 27 kerken had. Het plaatsje bevond zich op de kruiising Rome, Istanboel en Rusland. We staan in alle vroegte al met onze handen in ons haar want er is geen kamer. Maar nadat de kelner wat rond belde vonden we toch nog wat. We kwamen terrecht bij de plaatselijke gelovige Orhodox nog wat () hij loopt in iedergeval met een lange zwarte jurk rond. Hij had ook te sleutel van achteraf de mooiste kerk en we konden naar binnen en ik ging meteen los om een partij foto s te schieten en dat deed Elsa ook. Na de tijd kregen we een korte preek dat dit niet de bedoeling was maar voorlopig heb ik ze mooi wel gemaakt en zo dachten wij beiden er over. Na vele km in de omgeving te hebben gemaakt moest er s avonds nog door ons gegeten worden. Na wat onduidelijke communicatie (ik heb inmiddels al wel een vertaalboekje maar het blijft lastig) werd moeders de keuken in gestuurd want de man is hier wel de baas. En kregen we een plaatselijk gerecht om 21.00 uur nog te eten. Met daarbij een zure melk die we geen van beiden te drinken vonden. Dus wij hebben na de tijd de tafel afgeruimd en de zure melk netjes weggespoeld met water.
We zaten weer behoorlijk hoog dus was het weer slapen met sokken en kleding aan en ook een kachel aan. Werd ik s nachts wakker en het was zo heet geworden dat de kamer wel een oven leek. Het is ook weer de alles of niets show. Om de kosten te drukken deelden wij de kamer met als gevolg dat Elsa de deur en een extra knip alles op slot had gedaan en ik piste bijna in mijn broek want ik moest nodig en kon de slaapkamer (oven)deur niet openkrijgen. Het was een hele luxe bedoeling met huiskamer bad en slaapkamer. Het overnachien in dit land is echt prima altijd schoon beddegoed handdoeken en zelfs vaak shampoo en vaak ook incl. ontbijt.
De volgende ochtend met de eerste bus weer vertrokken naar Korca met een weg met meer dan 120 bochten alsof je in een kermis attractie zit. In Korca is het zoals altijd de busstations liggen ver uit elkaar. Na een broodje shoarma als ontbijt op naar Prodgadeci en dan met de taxi naar de grens. Hier moet je lopen en daar is de eerste bladzijde al vol gestempeld 1x Albanie en 1x Macedonie. Voor Elsa was het nog even afwachten want voor Chinezen geld een andere regeling dan voor Taiwanezen maar na een half uur konden we verder lopen. Het is was al behoorlijk warm en gelukkig kregen we een lift aangeboden van wat Engelse ambassade medewerkers en dat was echt een super geluk want het was bijna een halve dag lopen naar de bushalte en het was zondag en echt super rustig op de weg. We konden mooi mee naar de prachtige Monasterie van Nauta die is zo geweldig. Het moment dat we alleen waren gingen we weer gelijk los met onze camera s wat uiteraard niet mocht maar hierin hadden wij elkaar al mooi gevonden. De lift bracht ons al half om het Ohrid Lake het grootste meer van Europa en zo stonden we dus ineens midden in de oude stad Ohrid in Macedonia. We waren kompleet in shock van alle luxe winkels en toeristen en overvolle terrassen. De winkelstraat heeft wel iets weg van een Nederlandse winkelstraat maar de overige huizen in de oude stad hebben meer de sfeer van Oostenrijk.
Na enkele dagen aan het Ohrid Lake en de vele prachtige kerken en gebouwen te hebben gezien en s avonds het enorme gekwaak van de kikkers te hebben gehoord zijn we vandaag samen vertrokken met een taxi naar het busstation op weer een dramatische plek ver weg van alles. Ook nu weer een pagina vol met stempels om weer terug te zijn in Albanie en op deze manier gaat mijn spik splinter nieuwe paspoort de tien jaar niet halen. Na een lange slome busreis over gruwelijke slechte wegen zit ik nu in Berat in een geweldig gezellig Hostel en heb ik vanmiddag maar eens een off day genomen en van de laatste zonnestralen genoten om daarna mogen weer fris tegen aan te gaan om weer alle stijle straatjes te beklimmen. Na een hete douche ga ik vanavond maar eens op tijd slapen. Tot een volgend verhaal groeten Janet