Sine-Saloum geen vogel te bekennen
Door: Janet
Blijf op de hoogte en volg Janet
03 Januari 2017 | Senegal, Niodior
Na een hele lange reis terug naar het zuiden met een tussen stop in Mbour waar ik de lekkerste en meest verse vis ooit heb gegeten zo uit de boot schoongemaakt op de grill om je vingers bij af te likken wat lekker vervolg ik de volgende dag mijn reis naar het nationaal park Sine Saloum. Ook hier gebeurt onderweg weer het meest vreemde er wordt veel aan de weggewerkt en als dan de enorme hard opgedroogde klei laag is opgeschoven door een grote shovel en er nog een kleine nood eenbaansweg open is moet er toch zo nodig iemand met een grote bus vanuit de tegemoetkomende richting doorrijden met als gevolg dat alles vaststaat. Zo grappig er lopen genoeg mensen rond maar niemand bedekt om het verkeer te regelen. De man met de shovel moet op een gegeven moment de grote klei wal maar wat platter maken zodat wij vanuit de meest drukke kant er met z'n allen overheen moeten hobbelen het is dus weer stofhappen yeah. Op het schiereiland bij Djiffer ga ik met een kleine prauw (platte houtenboot met buitenboordmotor) naar de overkant om op dit eiland in een enorme luxe villa te verblijven. Jeetje wat decadent een mega 2 persoon bed en je stapt vanuit het terras zo de zee in, magnifiek. Op het eiland zijn geen bromfietsen of auto's als de boot aan komt op het strand staat het er vol met ezel wagentjes alsof je een stap terug doet in de tijd. Met recht de tijd heeft hier stilgestaan en het is er heel stil, tijd speelt geen rol. Ook hier zijn enorme Baobab bomen en vele vogels die ik alleen ken uit een volière maar hier vliegen ze rond met al hun kleuren en verschillende kuifjes. Lamin kookt en regelt voor mij een boot om de volgende dag het mangrove bos in te varen en de vogels zoals Flamingo's te gaan bekijken. Deze dag breng ik wandelend door op prachtige witte stranden waar niemand is en wit is echt wit soms van de bergen schelpen die er liggen. Op de terug weg vindt ik een hele grote inktvis die nog blijkt te leven maar de jongens gaan als meeuwen tekeer en binnen de kortste keren is de inktvis in e pan verdwenen. Ik moet toegeven hij smaakte s'avonds bij de rijst wel lekker.
De volgende ochtend om 10.00 uur ligt de boot voor de villa klaar en ga ik alleen een hele dag op pad om door de mangrovebossen te varen en vogels te spotten. Het is een van de weinige dagen dat het betrokken is en ja hoor ik val met de neus in de boter er is die dag geen flamingo te bekennen. De vogels laten het afweten alleen wat reigers en wulpen die wij in Nederland ook hebben dus dat was pech hebben maar niet getreurd de dag was fantastisch en ik heb er wel een voorstelling bij hoe het op de enorme vlaktes die tijdens eb te zien waren er uit zullen zien met alleen maar vogels. En dan te bedenken dat ik er op dat moment de enige toerist (Toebab) ben. In de avond ga ik met Lamin op bezoek bij zijn familie die op dit eiland wonen. Ook hier roepen de kinderen weer Toebab Toebab (toerist) En zo vertrek ik na 2 dagen helaas ook weer van dit paradijs om langzaam af te zakken naar de Casamanca waar mijn winterkleren op mij wachten voor mijn terug reis.