Toubab

De laatste dag van Sine Saloum neem ik afscheid van lamin die er mede voor gezorgd heeft dat ik een prachtige rondreis door Senegal heb kunnen maken zonder dat ik een financiële poot ben uitgedraaid. Mijn eerste idee is dat ik van Djifer in één keer doorreis naar Abéné maar die gedachte zet ik halfweg mijn busreis maar uit mijn hoofd want om 19.00 uur gaat de grens dicht en dan zit ik of ergens halfweg of ergens in Gambia waar ik geen reisgids van bij mij heb en dat idee trekt mij niet zo hard dus slaap ik die nacht in Kaolack de pinda en zout stad van Senegal. Ik slaap er zelfs bij een katholiek missie huis waar ik mij door een jongen achterop de brommer laat afzetten in de veronderstelling dat ik in het centrum van de stad zou zitten maar ik meer de indruk krijg dat ik ergens op een industrieterrein bevind. Allebei lijken achteraf te kloppen. In Kaolack zit ik de meeste tijd in of om de markt want daar is zoveel te zien. Ook is er een pracht van een jeugdcentrum met maar liefst 2 waanzinnige poppodia waar heel Zutphen jaloers op wordt maar de beheerder draait gauw de deur op slot als ik eraan kom dus daar gaat mijn kans op internet. De markt blijft voor mij een soort sprookje de vrouwen hebben hun mooiste jurken aan alles glitterd en glimt met onwaarschijnlijke mooie kleuren die perfect passen bij de donkere huidskleur en dan heb ik het nog niet eens over de pasvorm zo strak dat je bijna niet kunt bewegen. de volgende ochtend komt de jongen mij dus niet ophalen en vertrek ik al lopend naar de markt want daar bevinden zich de jongens die met hun in noppenfolie ingepakte Jakarta brommers klanten oppikken en wegbrengen. Ai ik mis net de bus dus nu maar wachten tot deze vol is en dan vertrekken naar de grens. Gelukkig gaat alles in Gambia goed ik zit wel behoorlijk opgepropt in een gewone Fiat bestel met 11 personen (ja dat lees je goed). Gauw nog wat geld gewisseld voor Gambiaanse dollars en dan richting Bajul om met de ferry over te gaan alleen dat al is weer een hele belevenis want de mensen rennen om een zitplaats binnen te kunnen bemachtigen wat een toestand. Ik heb een heel gezellig gesprek met een Engelsman die zich afvraagt wat er in Nederland aan de hand is met het Sinterklaasfeest en het steeds moeizamer drugsbeleid. na de tweede grensovergang van Gambia naar Senegal heb ik weer een pagina vol van mijn paspoort en ik mag nog 9 jaar..... Om 08.00 uur vertrok ik uit Koalack en om 19.00 uur meld ik mij weer in Abéné bij Marjan. Iedereen is verbaasd dat ik helemaal naar het noorden ben geweest en zoveel van Senegal heb gezien, ook de Nederlanders die in deze omgeving wonen vinden het heel wat....??? De laatste dagen breng ik s'morgens werkend in de tuin door en in de middag ga ik zwemmen en moet ik er voor zorgen dat de mannen mij niet spotten als ik door het dorp fiets want na 10 minuten met elkaar te hebben gepraat zijn ze al verliefd... waarop mijn kleur of op mijn geld? Met kerst zitten we met zo'n 20 mensen uit Nederland aan het kerstdiner heel gezellig en het zijn bijna allemaal mensen die het wel zat zijn in Nederland met de werkdruk en de wetgeving dus daar kan ik mij helemaal bij aansluiten na het kerstmaal vertrekken we met een klein groepje naar de plaatselijke discotheek waar in de struiken behoorlijk geblowd wordt ha ha dat ruik je niet....mmmm echt wel. En maar dansen met al die lange mannen die de hele tijd naar mijn kruin kunnen kijken omdat ik of zo klein ben of hun zo lang. En dan breekt de dag aan dat ik weer naar huis moet. Gadver daar heb ik helemaal geen zin in! Senegal heeft mij enorm verrast de mensen zijn gastvrij en gezellig je hebt er heel gauw contact er is veel te zien en het is er echt geen Europa. Ik ga het missen op de fiets en al die roepende kinderen Toubab toubab. De terug weg was nog even spannend omdat ik heel dom hij het overstappen vroeg of ze naar Gambia gingen ipv dat ik vroeg naar de juiste grensplaats dus zat ik in de verkeerde bus. Via een zandweg gingen we met een heel stel muzikanten richting Gambia. Het drumstel stond op het dak van de bus samen met de versterkers om stof te happen want een cover zat er niet om heen. In de bus hield men de gitaar zonder cover vast en ik zat tussen de toetsen ook zonder cover. In Gambia hielp deze toubab mee met het aanpakken van de instrumenten en deze in de oefenruimte te zetten. Ik was al dolblij dat ze mij hadden geholpen bij de grensovergang. Voordat je bij de grensovergang komt is er eerst een politie controle en ik mocht uitstappen en kreeg een hele preek dat ik in de verkeerde bus zat en zodoende bij de verkeerde grensovergang terecht was gekomen. Oeps ik maar zweten want ja ik moet wel een stempel hebben. de beste man wilde corruptie geld 2000 CFA zo'n 1,60 euro dus dat overleef ik wel. Bij de militaire controle was er niets aan de hand. En ik vroeg de muzikanten bij mij te blijven staan bij de grenscontrole want in Gambia is de corruptie giga maar gelukkig ik kreeg mijn stempel en hoefde niets te betalen. In Gambia nog 1x overstappen en toen we net in de bus zaten reed een andere bus keihard achteruit met als gevolg de hele koplamp aan diggelen. Gelukkig hadden we nog niet betaald dus iedereen weer uit de bus om op zoek te gaan naar een andere vervoerder want de discussie was enorm. En dan zat ik ruim op tijd op het vliegveld van Banjul geen toubab te bekennen en maar wachten van 19.30 uur tot aan 23.30 uur tot het vliegtuig er was voor de lange reis naar huis. Senegal je hebt mij verrast en ik ga er zeker nog een keer naar toe het was geweldig!