Jakarta

Na een lange zit in een Airbus A380 met 2 verdiepingen en meer dan 500 personen kwam ik na 5 uur vliegen 5172 km en wat tijdsverschil aan in Dubai. Het was enorm druk op het vliegveld en alsof alles niets kost werd er ook nog eens als gekken veel gekocht. Dit in tegenstelling tot Schiphol waar volgens mij de winkeltjes niet uit de kosten komen. Uiteraard was er een vage vertraging na uiteindelijk 6 uur hangen vertrok ik naar Jakarta.En ik heb in die tijd dan ook alles wel bekeken wat er op het vliegveld te koop is. De vliegtuigen hangen vol met camera's dus je kunt kiezen welk uitzicht je wilt hebben van het opstijgen of de landing, dat is dan wel weer leuk. Keuze uit enorm veel films maar ik heb toch de meeste tijd wel geslapen. Alles ging perfect alleen het ophalen van de lege borden mag wel heel snel want dat duurt mij altijd veel te lang die troep voor mijn neus.
Aangekomen in Jakarta was er met recht plan plan, want eerst moest ik uitvinden in welke rij ik zou moeten staan omdat ik al een visum heb. Gelukkig dit toch al snel gevonden. Het was er bere druk maar gewoon 1 controle loket open om eindelijk een stempel te krijgen en ik moest al zo nodig naar de wc en dan is het net of het allemaal niet opschiet. Gelukkig ging het met de bagage wel snel en daarna komt het uitvinden om niet direct belazerd te worden met geld. Nogal vaag een dikke stapel met 10000 en 100000 en nog meer, zoek het maar uit dus. Volgens mij is 10000 ongeveer 1 euro dus dat maakt het nog iets makkelijk. Bij de taxichauffeurs was het gelijk raak. Niemand begreep waar ik naartoe wilde. Alle koppies gebogen over mijn Lonely Planet en uiteindelijk met wat hulp van anderen zijn we eruit. Typisch weer een mannelijke chauffeur want helemal precies wist hij het niet, dus stel ik voor het te vragen maar nee niet doen gewoon rond rijden. Bleek dat ik een heel klein straatje in moet lopen om er te komen. Met de auto kun je er niets eens komen. Veel wegen zijn 1 richtingswegen dus ben ik maar uitgestapt en het laatste stuk gelopen, het baasje snapte er niets van en ik niet van hem! Het gezocht geasthouse was natuurlijk vol maar een deurtje verder wel geluk en wat goedkoper. Het leek een rustige omgeving maar daar had ik mij mooi in vergist. Net om de hoek barstte het van de diskotheken en barretjes. Na wat rondlopen en een vette jetleg een koude douche en mijn muskieten net opgehangen wat geslapen maar na 00,00 uur ging het feest pas echt los. Ik geloof dat ik alle nummers van Bob Marley wel voorbij heb horen komen. Toen ik dan eindelijk vertrokken was naar de grote droomgebieden begon de diskjocky van de Moskee met zijn vage verhaal om 04.00 uur. En dat gejengel ging ook nog eens erg lang door. Ben er inmiddels achter dat dit elke ochtend waar dan ook het zelfde CDtje is, en ook nog eens loei hard. Oke ik bezoek een moslim land en dat valt enorm mee. De vrouwen hebben dan wel een hoofddoekje om maar verder loopt iedereen er net zo bij als bij ons. Gewoon jeans en t'shirt. Jakarta is dan wel niet zo erg als Bangkok of Manilla maar vrolijk word ik er niet van. Enorm druk met auto's en bromfietsen wat dan wel opvalt is dat de auto's nog geen deukje of krasje hebben terwijl alles maar door elkaar rijd. De volgende avond is er een optreden van Guns
'n Roses ik heb alle moeite gedaan om een kaartje te kunnen kopen maar helaas is het mij niet gelukt. Zondag in Jakarta de oude stad Kota bezocht waar ik met een bootje door de oude haven ben gevaren. De oude stad is mooi met de oude Hollandse koopvaardij wonigen maar jammer dat alles zo vervallen is. Op het grote plein werd ik telkens aangesproken door studenten die Engels moeten oefenen en dan het gesprek opnemen. De meiden zijn zo gespannen dat ze niet eens de tijd nemen om mijn antwoord op hun vragen af te wachtten en al met een volgende vraag beginnen. Op de terug weg met een buskaart in de trein beland en gelukkig kwam ik Victor tegen die uit Oostenrijk komt en de taal spreekt want zelf wist hij ook al niet waar hij uit de trein moest, hij zat daar een partij zenuwachtig te doen om mij en ik had nergens last van hi hi hi. Dus op goed geluk uitgestapt en met een tuktuk verder. De oude baas wist het zogenaamd wel en bracht mij weer heel ergens anders naar toe. Bleek hij niet eens goed te kunnen zien hoe dat dan allemaal goed gaat in het verkeer ha ha dat weet niemand maar ik heb maar af en toe een andere kant op gekeken. Ben uiteindelijk maar uitgestapt want deze oude baas liep de zaak weer te belazeren want met geld had hij toevallig geen problemen. De volgende dag vertrokken achterop de brommer met mijn rugzak richting station en met de trein naar Bandung. En jawel halfweg stapt Viktor weer inde trwein en dat in de miljoenen stad Jakarta. Zo ben ik door hem weer een stapel tips rijker. Hij zat wat de onderhandelen en ja hoor Viktor kreeg het voor elkaar dat de trein stopte op een klein station als service voor hem. In Bandung kwam de regen met bakken uit de lucht. Ik ben vertrokken met een oude bus naa rGarut zo' n 80 km onder Bandung in de bergen. Onderweg was er wat aan de hand met de versnellingsbak dus die werd ook nog gemaakt. Bijna niemand spreekt Engels dus ik had geen idee hoe lang deze trip zou gaan duren. Het werd dus een behoorlijk latertje 80 km in 5 uurjtes. Vandaag zag ik waar ik terrecht ben gekomen en het is er prachtig in de bergen. Ik heb een kamer met een giga bad voor ong. 4 personen met bronwater want Cipanas heeft natuurlijke bronnen. Het water is zo heet dat het wel even duurde voordat ik er totaal in lag te dampen. Vandaag met verschilldende busjes naar de oudste Hindoe tempel van Java geweest. Het is altijd weer een verrassing hoe eea loopt. Ik werd met recht van het ene busje in de andere gedrukt en uiteindelijk kwam het wel goed. Met paard en wagen door veel kleine dorpjes toch op de plaast gekomen waar ik wilde zijn. Het blijft weer een hele onderhandeling om geld. Want vanmorgen wilden ze mij er wel voor 65,00 euro naar toe brengen, en of ik dan direct even wilde betalen ja ja ja ik ben gekkie Henkie niet, de heren lachten met kiespijn en vertrokken naar een andere toerist om te proberen of die erin stonk, mooie grappenmakers. Morgen weer vroeg op en hopen dat ik trein naar Yoghjakarta ga halen. Het is wel een ramp om een computer te bemachtigen want elk internet cafe zit vol kinderen die allemaal computers spelletjes spelen typisch Azie.